جمهوریت : پرونده سید مهدی هاشمی برادر داماد آیت‌الله منتظری و اولین مسئول واحد نهضت‌های آزادیبخش سپاه پاسداران یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین حوادث در دهه اول پس از انقلاب است.
این پرونده در اواسط دهه شصت با درایت و دستور شخص امام خمینی توسط وزارت اطلاعات پیگیری شد و پس از ماه‌ها تلاش با جمع‌آوری مستندات منجر به دستگیری مهدی هاشمی و همدستانش شد.
اعترافات و اقاریر متهمان ابعاد هولناک پرونده را گسترده‌تر کرد. مراحل تکمیل پرونده سپری و علی‌رغم کارشکنی‌های آیت‌الله منتظری در کسوت قائم‌مقام رهبری، در تاریخ ۱۳۶۶/۴/۱۹ محاکمه مهدی هاشمی در دادگاه ویژه روحانیت آغاز شد.
سیدمهدی هاشمی در دادگاه
گزیده‌ای از متن کیفرخواستی که توسط دادستان به دادگاه ارائه شد، به شرح زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
ریاست محترم دادگاه ویژه روحانیت
در این پرونده، آقای مهدی هاشمی، فرزند سید محمد، شماره شناسنامه: ۱۷۴۶، متولد سال ۱۳۲۳، اهل قهدریجان، ساکن قم، متأهل، دارای دو فرزند، با سابقه کیفری بازداشت موقت از تاریخ ۶۵/۷/۲۰، متهم است به «محاربه، افساد، ایجاد فتنه، رعب و وحشت در بین مردم» از طرق ذیل:
۱. سازماندهی و رهبری گروه‌های متعدد ترور و آدم‌ربایی، قبل و بعد از انقلاب؛
۲. تلاش در تأسیس و اداره سپاه خودمختار و مستقلِ لنجان سفلی و تغذیه تدارکاتی و تسلیحاتی آن و ایجاد درگیری با کمیته انقلاب اسلامی محل که منجر به کشته و زخمی‌شدن ده‌ها نفر گردید؛
۳. خارج‌کردن بیش از ۲۸۰ قبضه سلاح و مهمات و اموال بسیاری از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و جاسازی و اختفای آنها؛
۴. ایجاد شبکه نفوذ در ارگان‌ها و ادارات مختلف و سرقت اسناد و مدارک طبقه‌بندی شده و کسب اخبار و اطلاعات؛
۵. به انحراف کشاندن جوانان و تشکل و سازماندهی افرادِ مسئله‌دار و افراطی و اخراجی از ارگان‌ها و نهادهای انقلاب اسلامی؛
۶. تلاش در تضعیف رهبری انقلاب و قائم‌مقام رهبری و ایجاد اختلاف و تفرقه بین مسئولین؛
۷. ایجاد سوءظن و بدبینی نسبت به مسئولین و نظام جمهوری اسلامی به وسیله نشر اکاذیب و افترا و تهمت در قالب اطلاعیه و شب‌نامه‌های بی‌نام و نشان با عناوین و امضاهای جعلی؛
۸. مخالفت و اقدام علیه سیاست‌های خارجی جمهوری اسلامی که منجر به اختلال در روابط و مناسبات خارجی کشور شده است که از عواقب آن، کشته‌شدن صدها نفر بر اثر درگیری‌های نظامی بوده است.»
پس از آن دادستان ویژه روحانیت با اشاره به اعترافات صریح متهمان به شرح دلایل و مستندات بندهای هشتگانه پرداخت. به عنوان نمونه در بند اول درباره اعتراف به قتل افرادی همچون جهان‌سلطان آقایی، رمضان مهدی‌زاده، شیخ قنبرعلی صفرزاده و آیت‌الله شمس‌آبادی در قبل از انقلاب و قتل مهندس امیرعباس بحرینیان، عباسقلی حشمت و دو فرزندش در بعد از انقلاب مستنداتی ارائه شده است.
همچنین فرازهای مهمی که در بند ششم کیفرخواست آمده پرده از موضع‌گیری‌های آیت‌الله منتظری در مقابل امام برمی‌دارد.
وی در صفحه ۷۴۱ جلد پنجم پرونده چنین اظهار می‌دارد: «… شرمنده‌ام که بگویم ما در آن روزها، به خاطر توهّم شیطانی‌ای که داشتم که حضرت امام نیز در این خط‌بازی‌ها وارد شده و تحت تأثیر مسئولین قرار گرفته سعی می‌کردیم حتی‌الامکان موضع فقیه عالی‌قدر، چیزی برخلاف موضع حضرت امام باشد».
به هر ترتیب علی‌رغم روشن‌بودن جرایم مهدی هاشمی، دادگاه ویژه روحانیت در تیر و شهریور سال ۶۶ طی پنج جلسه اتهامات وی را مورد بررسی قرار داد و در نهایت علی رازینی حاکم شرع دادگاه، حکم اعدام را برای سیدمهدی هاشمی صادر کرد. این حکم در ۶ مهر ۱۳۶۶ اجرا شد.
سید مهدی هاشمی ، آیت الله منتظری ، سید هادی هاشمی
