بستن چشم در نماز اشکال دارد؟

به گزارش جمهوریت؛ هنگام نماز خواندان چشم نمازگزار بهتر است نه کاملا بسته باشد ونه کاملا باز، وهر دو مورد مکروه است.بلکه چشم انسان نیمه باز باشد.

و مستحب است در حال قرائت، نگاهش به محل سجده باشد.
در حال قنوت، نگاهش به کف دست،
در حال رکوع نگاهش به مابین پاها،
در حال سجده نگاهش به نوک بینی،
و در حال تشهد نگاهش به دامن (محل ران ها) باشد.

اما فلسفه این دستورات چیست؟

دقیق و مطمئن که نمیشه گفت…! ولی شاید از این باب باشه که:

اندامی که بیشترین فشار را به مغز وارد می کند چشم است. بیشتر فعالیت های روزانه مغز مربوط به دستگاه بینایی است که دائما در حال گزارش کردن دیدنی ها وحجم و رنگ و دیگر جزئیات آن به مغز است. از همین روست که می بینیم افراد نابینا مغز و حافظه بهتر و قوی تری نسبت به بینایان دارند.

این که به ما دستور داده اند چشمانمان را در نماز باز نکنیم شاید از این جهت باشد که باز بودن و فعالیت چشم، بخشی از قوای مغز را به کار می گیرد و به همان نسبت از تمرکز فکر و اقبال و توجه ما در نماز می کاهد.

البته نهی از بستن چشم هم شاید به دلایل ایمنی باشد که این نیز به نوبه خود از الطاف خدای متعال است.

و اما دستوراتی که در مورد نگاه کردن به محل سجد و… وارد شده است، شاید از این باب باشد که همه این حالت های ذکر شده، نوعی تواضع و فروتنی را نمایان می سازد.

و البته اگر فرضا در جای شلوغی باشیم و چاره ای جز نماز خواندن در آنجا نداشته باشیم، و باز ماندن چشم باعث حواس پرتی شود، این کراهت از بین می رود.

همانطور که در استفتائات آیت الله مکارم شیرازی چنین آمده است:

– سوال: آیابستن چشم در نماز اشکال دارد؟ اگر با این کار بتوان توجه بیشتری به خدا داشت آیا مشکلی ندارد؟
– پاسخ: این کار کراهت دارد مگر این که تنها راه رسیدن به حضور قلب باشد.

و البته صرف نظر از این مساله، مستحب است انسان در محلی که صر و صدا و رفت و آمد نیست نماز بخواند و از جاهایی که باعث حواس پرتی می شود، دوری کند.

انتهای پیام/