جمهوریت: حجت الاسلام رشید داودی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «درد دلی برادرانه با سیدحسن آقامیری» به بهانه‌ی گفتگوی زنده سیدحسن آقامیری (روحانی خلع لباس شده) و امیر تتلو و احلام (دو خواننده ایرانی خارج کشور) نوشت:
سید جان!
اگرچه با برخی از آنچه می‌گویی و عمل می‌کنی موافق نبوده و نیستم، اما همچون بسیاری از دوستان و علاقه‌مندان و حتی مخالفانت، حکم به خلع لباس شدنت را عادلانه نیافتم.
کم و بیش از برخی دوستان مشترک پیگیر پرونده‌ات بودم و نگران که مبادا …
روزی که حکمت ابلاغ شد، به دوستانمان گفتم این حکم بسان پوست خربزه‌ایست که می‌خواهد سید حسن را وادار به لغزش نماید و از مسیری که در آن بود خارج کرده و در مسیری که مخالفانش ترسیم می‌کردند، نشان دهد!
سید جان!
امروز مطالبی که در مورد تتلو گفتی را گوش دادم. به درستی اشاره کردی که خطای امروز تتلو (و امثال او)، ریشه در خطای کسانی دارد که همه‌ی راه‌های ممکن پیش‌روی او را بستند و سرانجام فراری‌اش دادند. و به قطع، در این مساله فرقی میان امیرحسین مقصودلو با دیگرانی که همچو او ناچار به جلای وطن شدند، نیست!
اما برادر من!
احتمال بده که عده‌ای می‌خواهند تو را به همان راه بکشانند، تو تسهیل‌گر هدف‌شان نشو!
بپذیر (و اگر نمی‌پذیری، احتمال بده) که مغرضانی با واسطه یا بی‌واسطه، اما عامدانه پوست خربزه جلوی پایت می‌اندازند تا تو را به خطا بکشانند یا در خطا نشان دهند!
می‌خواهند مجبور به ترک وطن و عبور از خطوط قرمزت کنند! تا به مردمی که عادلانه بودن خلع لباس شدنت را نپذیرفته بودند یا به دیده تردید در آن نگریستند، بگویند که دیدید او آنگونه نبود که نشان می‌داد!
سید حسن عزیز!
درست است که ملامت خطای امروز آنها که رفته‌اند، بدون سرزنش و فریاد بر سر عاملان آن، ناجوانمردی است اما حتماً می‌پذیری که اگر در مقابل خواست عاملان خروج‌شان از وطن و سرانجام شکستن خطوط قرمز دین، اخلاق، حکومت، فرهنگ و امثالهم ، نجیبانه صبوری کرده و مظلومانه می‌ایستادند، ناخواسته در خطای طراحی شده نمی‌افتادند!
برادر عزیزم، سخن زیاد است و مجال و امکان طرح، اندک؛ اما فراموش نکن رمز شهرت و نفوذ کلامی که در مخاطبانت پیدا کردی نه به خاطر سخنان، نه بخاطر رفتار، نه به خاطر فن بیان و نه بخاطر ارتباطات، که مرهون اینست که این سخنان را کسی می‌گوید که مبلّغ دین است.
طیف غالب مخاطبانت کسانی هستند که قرائت‌های مشهور و متداول از دین و مذهب را سختگیرانه و ناعادلانه می‌پندارند اما دین گریز و دین ستیز نیستند، لذا (فارغ از ارزشگذاری) مجذوب قرائتی شده‌اند که سهل‌المؤونه‌تر و ظاهراً دارای تسامح و تساهل بیشتری است.
پس وظیفه سنگینی بر عهده توست و تو مسؤول دین‌داری آنها هستی!
نکند تو را خسته کنند تا مرتکب خطا شوی یا برای آنکه لجشان را در بیاوری، چنین نشان دهی!
