امیررضا واعظ آشتیانی؛ عضو سابق شورای شهر تهران در روزنامه آرمان نوشت: زمانی که یک دولت و یک وزیر در نگاه مردم عملکرد ضعیفی داشته باشند و نتوانند معیشت و سفره مردم را بهخوبی تامین کنند، حتی اگر دولت و وزرای قبلی نیز عملکرد ضعیف و حتی بدتری نسبت به دولت فعلی داشته باشند، مردم در اولین اقدام به قضاوت و مقایسه این دو دولت میپردازند و تصور میکنند که گذشتگان عملکرد بهتری نسبتبه دولت فعلی داشتهاند.
بنابراین منشا تمامی این صحبتها که گفته میشود احمدینژاد به عرصه انتخابات بازگردد یا اینکه مردم نسبت به او اقبال بیشتری دارند صرفا ریشه اقتصادی دارد و بهواسطه در تنگنا قرار گرفتن مردم بیان میشود، در صورتی که در آن دوران نیز معضلاتی وجود داشت. دولت فعلی در بحث اقتصادی با چالشهای بسیار بزرگی مواجه است و مردم از این موضوع ناراحت هستند و در اظهارنظرهای خود این دولت را با دولت احمدینژاد مقایسه میکنند.
متاسفانه این اظهارات وجود دارد و این تصور هر روز بیشتر در جامعه منتشر میشود که عملکرد روحانی قابلقبول نبوده است؛ زیرا اولویت اصلی مردم معاش و اقتصاد است. برداشت و تحلیل مردم این است که در این برهه زمانی وضعیت اقتصادی ناخوشایند است و از سوی دیگر نیز دولت به وعدههای خود عمل نکرده است پس بنابراین دولت قبلی بهتر بوده است. در این میان، تحلیل و برداشت کارشناسان متفاوت است اما آنچه به انتخاب رئیسجمهور منجر میشود اظهارات مردم و نظر مردم است. در این میان، قیاسهایی صورت میگیرد و قیمتها با دورههای قبل مقایسه میشود، بدون آنکه سایر شرایط سنجیده شود و از این جمعبندیها به این میرسند که فلان رئیسجمهور عملکرد خوبی داشته است و دیگری عملکرد خوبی نداشته است.
این تصور اشتباه است که سبب شده امروزه برخی فکر کنند که اگر احمدینژاد در انتخابات ۱۴۰۰ رای بیاورد وضعیت از زمان حال بهتر خواهد بود. این قضاوت مردم عام است که با قیاسهایی به چنین برداشتی میرسند. با این وجود عدهای هم در داخل کشور به این شایعهها و موضوعات دامن میزنند و بدشان نمیآید از این نگاه برداشتهایی داشته باشند. آنچه مشخص است در کشور ما همواره رئیسجمهورها دو دوره چهارساله حاکم هستند.
اگر قرار بر این باشد رئیسجمهوری پس از دوره هشتساله خود بار دیگر رئیسجمهور شود نمیتواند اتفاق جدیدی رقم بزند و تحولی سودمند برای مردم نمیتواند ایجاد کند. هر اتفاق مهمی که برای رقم زدن آن برنامه داشته در ۸ سال گذشته رقم زده است و دیگر نمیتواند کاری انجام دهد. احمدینژاد برنامهای جدیدتر از گذشته نخواهد داشت و عملا رئیسجمهور شدن مجدد ایشان دستاوردی برای کشور ندارد. دولتها برای اجرای برنامههای خود به قدر کافی زمان دارند و نمیتوان متصور بود که با رویکارآمدن مجدد حاصلی مفید برای مردم داشته باشند.