به گزارش جمهوریت ، انتخابات ۱۴۰۰بی‌شک یکی از مهم‌ترین انتخابات در تاریخ سیاسی کشور به حساب می‌آید. انتخاباتی که با نگاه به آخرین انتخابات که در اسفند ۹۸ برگزار شد در عرصه سیاسی کشور اهمیت دو چندان پیدا کرده است. با این حال بحث انتخابات ۱۴۰۰ در شرایطی در محافل عمومی و خصوصی بر سر زبان‌ها افتاده که هنوز یک‌سال تا برگزاری آن زمان باقی است و هنوز جامعه هیچ‌گونه رویکردی نسبت به انتخابات پیش رو ندارد. جامعه با مشکلات بزرگی روبه‌روست که از آن جمله میتوان به اوضاع اقتصادی، معیشتی و شرایطی که کرونا در جامعه به‌وجود آورده اشاره کرد. با این حال جریانات سیاسی چندی است که به‌طور جسته و گریخته استارت انتخابات را زده‌اند و از هم‌اکنون درصدد برنامه‌ریزی برای ۱۴۰۰ هستند تا با توجه به شرایط پیش رو در ماه‌های آینده بتوانند تصمیمات بهتر و موثرتری اتخاذ کنند. استعفای عارف در جریان اصلاحات و تحرکات احمدی‌نژاد، از جمله مسائلی است که انتخابات ریاست جمهوری را پیش از موعد به جامعه آورده است. برای بررسی شرایط جامعه، انتخابات ۱۴۰۰، نحوه کنش جریان‌های سیاسی در این انتخابات و چگونگی حضور و مشارکت مردم «آرمان ملی» با سعید شریعتی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.
با توجه به رخدادهایی که در جامعه در حال وقوع است و هر از چندی شاهد تغییراتی در حوزه‌های مختلف هستیم انتخابات ۱۴۰۰ و حضور مردم در این انتخابات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
انتخابات ۱۴۰۰ در واقع نسبت به ادوار گذشته یعنی ۱۲دوره قبلی ریاست جمهوری بسیار پیچیده‌تر و پر از ابهام است. از هم‌اکنون حدس و گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد که انتخابات پیش رو پر از ابهام است. نیمی از انتخابات گذشته به‌گونه‌ای برگزار می‌شده که یک پای آن، دور دوم ریاست جمهوری قبلی بوده است. در انتخابات‌های برگزار شده شاهد این امر بودیم که رئیس‌جمهور که ۴ سال ریاست دولت را بر عهده داشته در انتخابات دور دوم شرکت می‌کرده و در دور دوم نیز پیروز صندوق‌های رای بوده است. در این انتخابات‌ها به‌طور سنتی رقیب‌هایی هم حضور داشتند که فضای رقابتی و جذابی را خلق می‌کردند. هرچند که در تمام دوره‌ها روسای جمهور که در دور قبل به‌عنوان منتخب قبلی مردم بودند مجدد رای آورده و به پاستور رفته‌اند. البته همانگونه که می‌دانید باید این نکته را یادآور شوم که دو رئیس‌جمهور که در ابتدا به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شدند دوره آنها به پایان نرسید، رئیس‌جمهور نخست ابوالحسن بنی‌صدر که عزل شد و دومین نفر محمد‌علی رجایی بود که به شهادت رسید و عملا دوره ریاست آنها به پایان نرسید. لذا وقتی می‌گویم انتخابات۱۴۰۰ دارای ابهام جدی است از این جهت می‌گویم که حداقل رئیس‌جمهور مستقر در پاستور در انتخابات شرکت ندارد و آرایش رقبا مبهم است و همه چیز از نقطه صفر باید شروع شود.
موضوعی که در این بین وجود دارد توجه به حضور حداقلی مردم در انتخابات مجلس یازدهم است. با توجه به فضای حاکم در جامعه برای انتخابات پیش رو، آیا انتخابات ۱۴۰۰ هم با کاهش مشارکت روبه‌رو می‌شود؟ شما دلیل آن را چه می‌دانید؟
به سوال مهمی اشاره کردید، نکته قابل توجه در این باره شکاف بین جامعه و مسئولان است، جامعه آن هم‌افزایی سابق و به عبارتی انرژی قبل را ندارد و شرایط سیاسی متاثر از عوامل مختلف قرار گرفته است. منظور از عوامل، روابط بین جامعه و دولت، دولت و جامعه و حتی روابط بین مردم خود مردم و حتی روابط ایجاد شده کشور در تعامل با جهان است که در این موضوع دخیل شده و در حضور مردم و مشارکت آنها تاثیر مستقیم دارد. اگر به پشت سر نگاه کنیم و معیار عمل خود را انتخابات مجلس یازدهم قرار دهیم آنچه در اسفند ۹۸ اتفاق افتاد بر ابهامی که گفته شد اضافه خواهد کرد، زیرا هیچ‌تحول کلان خاصی از اسفند‌ماه تاکنون که حدود ۴ ماه از رای‌گیری گذشته مشاهده نشده است. مردم با استقبال ۶۰درصدی که داشتند شرایط را برای انتخابات بعدی پیچیده‌تر کردند، میتوان گفت که در کلانشهر‌ها میزان مشارکت مردم کمتر از ۲۵درصد بود و به روشنی واضح است که با عدم حضور خود نشان دادند که با صندوق رای قهر کرده‌اند. علت این موضوع را میتوان در این نکته پیدا کرد که مردم به این باور نسبی رسیده‌اند که با حضور در انتخابات و یا حاضر نشدن پای صندوق هیچ‌اتفاقی خاصی در روند فعلی زندگی و سیاست‌کلان خود نمی‌بینند و این در کنار دیگر عامل‌های موجود که در انتخابات مجلس یازدهم رخ داد دست در دست هم داده و مردم را برای حضور در صحنه دلسرد کرده است.
شما علت عدم تمایل بخشی از مردم برای حضور در انتخابات را چه می‌دانید؟
علت این اتفاق و موضوع مهم‌تر این است که روند ثابت است و ما همچنان در ریل بازگشت قرار داریم و تغییر ایجاد نشده و متاسفانه وضعیت امید و اعتماد اجتماعی و وضعیت انگیزش‌های سیاسی اجتماعی در حال گسترش است. در حال حاضر بحث تحریم‌ها از یک طرف و از سوی دیگر شاهد سوء مدیریت در سطوح مختلف هستیم. از آن سو کسانی که راهی بهارستان شده‌اند با عملکرد خود نشان دادند که بحث آشتی ملی را در نظر و دستور کار خود ندارند. از آنها انتظار می‌رفت که به پشت سر خود نگاه کنند و در جهت برطرف کردن فاصله و شکاف ایجاد شده بین مردم و صندوق رای قدمی بردارند. با توجه به اینکه ساختار مجلس یکپارچه و از یک جناح شکل گرفته، انتظار می‌رفت زنگ خطر را می‌شنیدند و چون در مجلسی حاضر هستند که یکپارچه بوده و برای شنیده شدن صدای رقیب خود جایی ندارند و توجه به این موضوع که وضعیت اقتصادی سر و سامان نداشته و مردم هر روز از لحاظ اقتصادی و معیشتی در تنگنا قرار دارند باید رویکردها را به سمت و سویی بکشانند که این فضا شکسته شود.
منبع: آرمان ملی
