تاریخ : جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ Friday, 29 March , 2024
17

تمجید احمدی‌نژاد از بهروز وثوقی/دوره ما دوره فردین و بیک ایمانوردی بود

  • کد خبر : 143359
  • 21 دی 1400 - 13:38
تمجید احمدی‌نژاد از بهروز وثوقی/دوره ما دوره فردین و بیک ایمانوردی بود
آن زمان فیلم های سیاسی هم می دیدیم. مثل فیلم کُندو و فیلم های دیگر.

جمهوریت – بخشی از صحبت‌های احمدی‌نژاد در گفتگو با «دیده‌بان ایران»:

*واقعا شرایط من اقتضاء نمی کند که حتما و دائما به سینما بروم، اما در جریان روند امور هستم. قبل از انقلاب هم سینما می رفتیم. فیلم هایی مانند “ده فرمان” را دیده ام که آن زمان جزو فیلم های برجسته بود، فیلم هایی مانند ” قیصر” ، ” گوزن ها” و “رضا موتوری” را هم دیده ام. بازی خوب بهروز وثوقی که خودش سطح فیلم را بالا می برد. یعنی آنقدر بازی اش خوب بود که خودش به تنهایی سطح فیلم را بالا می برد. فیلم های زیادی دیدیم. آن زمان فردین فیلم های زیادی بازی می کرد. دوره ما دوره فردین و بیک ایمانوردی بود.

*قبل از انقلاب هم سینما می رفتیم. فیلم هایی مانند “ده فرمان” را دیده‌ام که آن زمان جزو فیلم‌های برجسته بود، فیلم هایی مانند ” قیصر” ، ” گوزن ها” و “رضا موتوری” را هم دیده ام. بازی خوب بهروز وثوقی که خودش سطح فیلم را بالا می‌برد. یعنی آنقدر بازی‌اش خوب بود که خودش به تنهایی سطح فیلم را بالا می برد. فیلم‌های زیادی دیدیم. آن زمان فردین فیلم های زیادی بازی می کرد. دوره ما دوره فردین و بیک ایمانوردی بود.

*آن زمان فیلم های سیاسی هم می دیدیم. مثل فیلم کُندو و فیلم های دیگر.

*به نظرم در دوره قبل از انقلاب فضا خیلی باز نبود و محدود بود و به خصوص ورود هنر به مسائل مهم اجتماعی سخت بود چون به جاهایی می خورد که هنرمند نمی توانست ورود کند. حالا من نمی خواهم از واژه ای استفاده کنم که کار هنرمندان را کوچک جلوه بدهد. بالاخره کار هرکسی را باید با توجه به امکانات و شرایطی که در آن کار می کند سنجید. مثلا “رگبار”، یک فیلم سیاسی بود و فیلم های زیاد دیگری هم بودند که در گوشه و کنار کار می کردند و خط را به نفع مردم و اندیشه و آزادی جلو می بردند و سعی می کردند حرف نویی را مطرح کنند.

* سطح کارگردان ها و هنرمندان ما سطح جهانی است یعنی کوچکترین فرصتی که پیدا کنند، ترازشان، تراز جهانی است اما وقتی سقف کوتاه گرفته می شود، در ذیل این سقف چه باید گفت؟ چگونه باید حرف را بزند؟ باید برود در قالب ها و فضاهایی بچرخد چون نمی تواند حرفش را بزند. اگر بخواهیم در یک کلمه بگوییم، بحث ما به سطح و افق نگاه مربوط است.

*فیلم “گوزن ها” که ساخته می شود، با اینکه به بالاها و مسببین اصلی نزده است اما همان زمان هم خیلی سر و صدا می کند. بیرون می آید و وارد زندگی می شود و مردم حس می کنند جوانشان در خطر است، آینده در خطر است و یک نسل دارد آسیب می بیند. این را وارد ذهن ها می کند، حساس می کند و توجهات را به خودش جلب می کند. با این حال در آن فضا به عنوان یک فیلم سیاسی بسیار مهم تلقی شد. یعنی وقتی فضا خیلی بسته باشد، یک تلنگر هم معنای سیاسی پیدا می کند.

لینک کوتاه : https://jomhouriat.ir/?p=143359

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰