جمهوریت – یکی از اختلالات شایع، سندرم خستگی مزمن است که بر اثر آن، فرد دچار کژکارکردی شده امکان راهبری مناسب را از دست می دهد. در این شرایط برخی افراد در شرایط رخ داده گرفتار شده و به افسردگی مبتلا می شوند اما بسیاری از افراد از این دوره گذار با موفقیت عبور کرده و بر خود مسلط می شوند و توانایی های سابق را بازیابی و حتی تقویت کرده زندگی تازه ای را از سر می گیرند.
بنا بر اعلام برخی رسانه ها احکام اعضای جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام با تاخیری یک‌ماهه به سبب اشتغال اعضای کنونی به تدوین سند برنامه هفتم توسعه بزودی صادر و اعلام خواهد شد.
اگر چه تشبیه پیش گفته اعتبار علمی بالایی در موضوع مورد بحث ندارد اما برای فهم چالش های کارکردی مجمع خالی از فایده نیست.
مجمع که در اذهان عمومی نقشی برجسته، اثرگذار و حیاتی داشته در واقعیت عملا جایگاهی فراتر از یک مجمع مشورتی نیافته و کارکردهایی که بسیاری از مردم و حتی اعضای خود مجمع توقع داشته اند برآورده نشده است.
مجمع به روشنی دچار شرایطی است که نشانگر خستگی مزمن آن است و هنوز توان بازیابی خود را نیافته و نقش یک سازمان دارای کارکرد موثر را ندارد.
افول نقش موثر در فرآیندهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور و کاهش آشکار سرمایه اجتماعی آن به عنوان یک نهاد حاکمیتی و عدم احساس نیاز به ایفای نقش های کنونی مجمع در فرا روند های نظام از جمله نشانگرهای این روند روبه نزول است
خروج از این شرایط نامساعد نیازمند چند اصلاح اساسی در ساختار و فرایند مجمع است که نقش دبیرخانه در این دوره گذار، حیاتی و غیرقابل انکار است.
این رویکرد اصلاحی در عرصه ساختار مستلزم بازنگری نقش قانونی مجمع از یک نهاد مشورتی به یک نهاد موثر در فرایند قانونگذاری و بازنگری در قانون اساسی به منظور ایجاد ساختار قانونی مشابه مجلس سنا برای مجمع است تا مصوبات مجلس شورای اسلامی که در دوره های اخیر به عملکرد مجلس عوام در سایر کشورها بسیار نزدیک شده است با نگاهی ملی و جامع نگر مبتنی بر سیاست های کلی نظام مصوب شده و به شورای نگهبان ارجاع شود. در این رویکرد حضور روسای قوا در مجمع کمک زیادی به تشخیص واقعی مصلحت نظام از یکسو و کاهش اختلافات قوا از سوی دیگر می شود که این حد هم در شورای حل اختلاف سران قابل رسیدگی خواهد بود.
لازمه دیگر این رویکرد اصلاحی در تقویت نقش و جایگاه نظارتی مجمع در فرایند اجرای سیاست های کلی نظام است که باید دو نظام آمایش و پایش را فعال نموده از کژکارکردی های سامانه های نظام جلوگیری کند. چنین فرایندی مستلزم بازسازی و به روز رسانی ساختار مرکز تحقیقات مجمع متناسب با نیازهای امروز و آینده کشور است.
لازمه دیگر این روند اصلاحگرایانه، تقویت جایگاه ملی، فراقوه ای و فراجناحی این مجمع است که تنها با ایجاد فرصت گفتگو و مشارکت نخبگان کشور در داخل و خارج ممکن است.
این رویکرد، نیازمند نوسازی فرآیندهای ارتباطی حاکم بر دبیرخانه و مجمع و بازسازی سرمایه اجتماعی این نهاد در اذهان نخبگان ملی است.
بی تردید چنین تحولات مهمی علاوه بر تغییرات قانون اساسی به عزم ملی و باور به ضرورت اصلاح روندها نیازمند است که امیدوارم پس از معرفی اعضای جدید، در دستور کار دبیرخانه آینده قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
