جمهوریت – ناصر تبریزی – اخیرا متن نامه هایی در اخبار روزانه منتشر می شود که درک آن برایمان سخت شده است .به چند نمونه از این دست اشاره می کنم..
– جمعی از اساتید دانشگاه و کنشگران محیط زیست در کشور با ارسال نامه ای از وزیر نیرو درخواست برکناری مدیر عامل شرکت آب منطقه ای مازندران را خواستار هستند. در بخشی از این نامه آمده« ما امضا کنندگان این درخواست استدعای عاجل داریم تا در راستای صیانت از امنیت آبی کشورمان و حفظ نقش استان مازندران در امنیت غذایی این سرزمین، از استمرار تحمیل تصمیمات نابخردانه در مدیریت منابع آب ممانعت نموده و با هدف ایجاد تحول در ساختار مدیریت منابع آب استان، نسبت به برکناری مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای و گماردن فردی با رویکرد مدیریت “تقاضا” به جای مدیریت “عرضه” از تبدیل شدن مازندران به کانون سدسازی و انتقال آب و مدیریت سازه محور آب جلوگیری فرمایید.»
– عباسعلی نوبخت؛ سرپرست سازمان منابع طبیعی کشور نامه ای را به قوه قضائیه و سازمان ثبت اسناد ارسال کرده است. در بخشی از این نامه آمده«…..اوضاع وخیم جنگل‌خواری، تغییر کاربری اراضی ملی و تجاوزات متعدد به حریم و بستر رودخانه‌ها، خسارات جبران ناپذیری را به کشور وارد کرده است…» .وی با توجه به تخلفات متعدد وزارت نیرو، خواستار ورود قوه قضائیه برای جلوگیری از روند مدیریت حاضر در این وزارتخانه، شده است …..
– علی سلاجقه معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده: چون پروژه پتروشیمی بهبهان گزارش ارزیابی زیست محیطی ندارد از این رو از نظر ما کلنگی به زمین زده نشده و این طرح اجرا نمی‌شود.وی در ادامه تاکید می کند « ….متاسفانه کلنگ پتروشیمی بهبهان به صورت مجازی به زمین زده شد و چون گزارش ارزیابی زیست محیطی ندارد، ما می گوییم که هیچ کلنگی به زمین نخورده است….».
زمانی که اخباری از این دست را کنار هم می چینیم، این شائبه به وجود می آید که گویی در کشور هر وزارتخانه یا سازمانی یک دایره مستقل برای خود تعریف کرده و در پیرامون آن، خود سرانه طرح های به اصطلاح عمرانی خود را تصویب و اجرایی می کنند.گویی باورشان بر این است که اجرایی کردن این مصوبات هیچ نیازی به تایید سازمان های دیگر ندارد.کار به جایی رسیده که معاون رئیس جمهور ، برای جلوگیری از تخلفات وزارتخانه های همان دولت ،دست به دامان قوه قضائیه می شوند .
هنوز داستان کلنگ زنی پتروشیمی میانکاله از ذهنمان پاک نشده، که خبر کلنگ زنی پتروشیمی بهبهان، آن هم به صورت مجازی منتشر می شود…ما را چه شده؟ مگر می شود در یک دولت ،معاونش برای جلوگیری از تخلف وزیر همان دولت! دست به دامان قوه قضاییه شود؟! چه شده که اساتید دانشگاه برای نجات منابع آبی باقی مانده در یک منطقه از کشور، آن هم توسط وزارت خانه ای که مهمترین وظیفه اش پاسداری از آن تعریف شده ، به وزیر پناه ببرند.
اخباری از این دست همواره در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود،… از سوی دیگر، عاشقان این مملکت، خستگی ناپذیر در مقابل قانون شکنی های مدیران مقاومت می کنند، این تلاش مستمر، هرگز طی سال های گذشته، موفقیت چشمگیری به دنبال نداشته است و علل آن هم کاملا واضح! اعمال سیاست های «مدیریت جزیره ای در کشور !»
