جمهوریت – ناصر تبریزی – این روزها اتفاقات عجیب و غریبی در کشور رخ می دهد. فارغ از نا آرامی های یک ماه گذشته و در حالیکه افکار عمومی در گیر حواشی این اتفاقات قرار گرفته، خبر می رسد، وزارت صمت تصمیم گرفته که ۵ هزار معدن غیر فعال را مجددا به چرخه تولید(بخوانید تخریب محیط زیست) باز گرداند.
انگار نه انگار که بحران های زیست محیطی امان کشور را بریده و در اوج خشکسالی های چند سال گذشته بخش عظیمی از تالاب ها، جنگل ها و مراتع در وضعیت «فرا بحران» قرار دارند، متاسفانه تصمیمات غیر تخصصی و غیر مسئولانه، ته مانده فرصت بیرون آمدن از مشکلات زیست محیطی کشور نیز به سرعت از بین می برد.
ما را چه شده…. وزارت خانه ای همچو صمت چگونه می تواند به بهای نابودی ته مانده جنگل های هیرکانی ، چنین تصمیم غیر عاقلانه ای را اعلام کند ؟…
۵ هزار معدن در شرف فعال شدند!
امید قالیباف، سخنگوی وزارت صنعت، معدن و تجارت در گفت و گویی اعلام کرده که بزودی مزایده ۵ هزار معدن غیر فعال در کشور انجام خواهد شد، نکته جالب اینکه، بخش بزرگی از این معادن در محدوده جنگل های هیرکانی قرار دارد. وی ادامه می دهد«در گذشته، به دلایل فنی، فعالیت این معادن متوقف شده بود و اکنون وزارت صمت از بهره برداران آنها سلب اختیار کرده و قرار است این معادن در ماه های آتی با برگزاری مزایده های قانونی به بهره برداران جدید واگذار کند….»
نکته اساسی اینجاست که سخنگوی محترم وزارت صمت، معتقد هستند، چون در گذشته این معادن مجوز زیست محیطی داشتند، دیگر ضرورتی ندارد که مجددا در خواست مجوز نماید.
به فزض اینکه در سال های گذشته این معادن مجوزگرفته باشند ، حال که به هر دلیل، فعالیت این معادن متوقف شده و پیمانکاران آن را رها کرده اند، با چه استدلالی وزارت صمت می خواهد بدون در نظر گرفتن شرایط خاص زیست محیطی امروز، و بدون در خواست مجوز از سازمان محیط زیست، فعالیت های معدنی را در این مناطق حساس آغاز و مجددا به مزایده بگذارد. چه کسی گفته هر فعالیتی که در گذشته مجوز محیط زیستی داشته تا ابد می تواند به بهانه اشتغالزایی و کسب درآمد، شرایط روز مناطق کوهستانی،جنگلی یا مراتع را نادیده گرفته و اقدام یک سویه نماید. مگر مسئولین وزارت صمت می توانند چشم بر مشکلات امروزه زیست محیطی بسته، کور کورانه و بک سویه عمل نمایند؟…
چرا کسانی که داعیه حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور را دارند این گونه می اندیشند، در کجای این کره خاکی توسعه پایدار بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی، امکان پذیر است؟ چه اتفاقی افتاده که برای حل یک مشکل در بخش صنعت می توان چندین و چند بحران و مشکل را در جای دیگر بوجود آورد؟… آیا وقت آن نرسیده همگی به این باور برسیم که مشکلات موجود چنان در هم تنیده که تصمیمات یکسویه و غیر مسئولانه ، هیچ منفعتی کوتاه مدت یا بلند مدتی را در پی نخواهد داشت.
