نواندیش نوشت: معمولا می گویند در گذر زمان ارزیابی صحیح از درستی یا نادرستی تصمیمات و اقدامات مدیران مشخص می شود. مدیران پیشین استقلال در شرایطی حدود دو هفته قبل از سمت خود کناره گیری کردند، که انتقادات متعددی به عملکرد آنها از سوی رسانه ها و حتی برخی هواداران در فضای مجازی در جریان بود. به گونه ای که حتی بعضا اقدامات مثبت گذشته شان در سایه اتفاقات جدید نادیده گرفته شد.
اما برای افتخاری و توفیقی زمان زیادی لازم نبود تا حداقل در ۲ مورد که در ادامه به آن اشاره می شود، صحت یا عدم صحت انتقادات و حتی هجمه ها خیلی زود روشن شود. هر چند که ممکن است نتیجه درستی یا نادرستی انتقادات دیگر نیز خیلی زود معلوم شود.
مورد اول، انتقادات شدید از نحوه انعقاد قرارداد مجید حسینی بود. در شرایطی که حسینی بدون هماهنگی با باشگاه پس از بازگشت از جام جهانی نه تنها در تمرینات شرکت نکرد بلکه از پیوستن به باشگاه ترکیه ای خبر می داد، توفیقی و افتخاری می گفتند این بازیکن با استقلال قرارداد دارد و با توجه به قید کلمه “رضایت” در قراردادش، بدون رضایت نامه باشگاه نمی تواند جدا شود. آنچه در آن زمان از نظر رسانه ها معتبر تلقی شد نه اظهارات مدیران وقت استقلال که سخنان منفعت طلبانه مدیر برنامه حسینی بود که بدون توجه به درج کلمه “رضایت” در قرارداد مدعى بود با پرداخت ۱۰۰ هزار دلار مدافع ملی پوش آبی ها بازیکن آزاد محسوب می شود. کار به جایی رسید که مدیرعامل پیشین گفت جدایی حسینی منوط به پرداخت ۱ میلیون دلار برای دادن رضایت نامه است و در غیر این صورت حسینی و ترابزون ترکیه با شکایت به فیفا، محروم می شوند. این سخنان و حتی انتشار بخشی از قرارداد حسینی موجب نشد که حمله های رسانه ای و حتی مجازی به باشگاه با اتهام ناتوانی در تنظیم قراردادی که منافع باشگاه را تامین کند، کاهش یابد.
پس از کناره گیری مدیران پیشین، فتحی مدیرعامل جدید نیز به استناد همان قرارداد و همچون افتخاری، مجید حسینی را بازیکن استقلال خواند و البته با تخفیفی اعلام کرد رقم رضایت نامه حسینی ۷۰۰ هزار دلار می باشد. در ادامه معلوم شد قراردادی که باشگاه استقلال با حسینی بسته بود آن قدر محکم بوده که با وجود گله تند فتحى از حسینى بدلیل عدم پاسخگو بودن به تماس هاى باشگاه، معاون ترابزون اسپور مجبور شد به تهران بیاید و در نهایت دو باشگاه در نهایت بر سر صدور رضایت نامه حسینی به مبلغ ۴۰۰ هزار دلار (با ارز آزاد ۱۲ هزار تومانی معادل حدود ۵ میلیارد تومان) + ۲۰۰ هزار دلار حق رشد، توافق کردند. هر چند که زمزمه هایی وجود دارد که اجازه جدایی به حسینی و تخفیف برای صدور رضایت نامه اش به دلیل برخی لابی های سیاسی صورت گرفته است و دیروز مدافع سابق استقلال از مساعدت برخی مسوولان برای صدور رضایت نامه اش تشکر کرده بود!
مورد دوم، جذب علی کریمی پس از جدایی امید ابراهیمی بود. این انتقال نیز با انتقادات تند رسانه ای همراه شد که مدیران را به جذب بازیکنی مصدوم متهم می کردند. البته اقدام دوگانه دکتر نوروزی هم بر این التهاب دامن زد. او پس از جذب علی کریمی در اینستاگرامش نوشت مسئولیت جذب بازیکنان با مدیران است نه تیم پزشکی. این موضوع شائبه مصدومیت کریمی را تقویت کرد. اما باشگاه استقلال نامه رسمی دکتر نوروزی را منتشر کرد که در آن نوشته بود اگر در آینده علی کریمی مصدوم شود، کار درمان او ممکن است طولانی شود (نه اینکه در حال حاضر او مصدوم است).
فضای منفی رسانه ای ایجاد شده علیه مدیران وقت که غیر عادی نیز جلوه می کرد، موجب شد نه تنها این توضیحات کارگر نیفتد بلکه حتی حضور علی کریمی در اردوی ترکیه و تمرین او با سایر بازیکنان هم موجب کاهش انتقادات بابت جذب «علی کریمی مصدوم!» نشد. جالب اینکه «علی کریمی مصدوم» در هفته اول مقابل پیکان، برای استقلال بازی کرد و اتفاقا عملکرد بدی هم نداشت. خود او در مصاحبه ای که دیروز منتشر شد گفت: من با استقلال تمرین می کردم اما رسانه ها می نوشتند مصدومم و نمی توانم هفته ها برای استقلال به میدان بروم!
گذر زمان قضاوت درباره عملکردها را ساده می کند هر چند که در این دو مورد نیاز به گذشت زمان زیادى نبود؛ اما با این حال تسرى این نگاه از عرصه سیاسى کشور به حوزه ورزش که مسایل را یا یکسره سیاه یا یکسره سفید مى بیند، مانع از شناخت صحیح نقاط ضعف یا قوت و در نتیجه عدم امکان بهره گیرى صحیح از تحربه هاى گذشته مى شود.
