به گزارش جمهوریت ;
عصر ایران نوشت: مسؤولان نیروی انتظامی مجدداً اعلام کرده اند که اجازه فعالیت اصناف بعد از ساعت ۲۴ را نخواهند داد.
در این باره چند نکته قابل توجه است:
۱ – اصولاً استفاده از تمام ساعات شبانه روز، حق هر شهروندی است و لذا نمی توان مغازه داری که هر ماه اجاره ۳۰ یا ۳۱ شبانه روز را پرداخت می کند را از استیفای کامل حقوق اش منع کرد مگر به قانون.
بدیهی است که نیروی انتظامی صرفاً مجری قانون است و نمی تواند از نزد خود وضع قانون کند و مانع فعالیت کسبه شود.
طبق قانون، تعیین ساعات کار اصناف با دبیرخانه هیات نظارت بر سازمان های صنفی است که ۱۴ عضو دارد و فرمانده نیروی انتظامی تنها یکی از اعضاست.
بنابراین، این نیرو می تواند صرفاً نظر خود را در این باره اعلام کند و اگر بقیه اعضا نیز پذیرفتند، این بار نه به عنوان عضو هیات عالی نظارت که به عنوان مجری قانون، بر حسن اجرای آن نظارت کند.
۲ – فارغ از موضع نیروی انتظامی، به نظر می رسد فعالیت اصناف بعد از ساعت ۲۴ متضمن منافع زیادی است که می توان به برخی از آنها اشاره کرد:
الف) بر خلاف آنچه بعضاً گفته می شود فعالیت های صنفی در ساعات شب، باعث امنیت است و نه ناامنی. جایی که روشنایی و تردد داشته باشد قطعاً از محلی کم نور و کم تردد امن تر است. ضمن آن که اصناف می توانند برای تقویت امنیت خود از نگهبانان بخش خصوصی نیز استفاده کنند.
پلیس نیز موظف است امنیت فعالیت شبانه اصناف را تأمین کند و دولت و نهادهای صنفی نیز موظف اند هزینه های امنیت را تأمین کنند.
ب) فعالیت شبانه اصناف اشتغالزاست چرا که صنف های شبانه روزی باید برای شیفت شب خود نیرو استخدام کنند. بدین ترتیب بی آن که دولت ریالی هزینه کند، شغل های فراوانی ایجاد می شود. این امر به ویژه در شرایط اقتصادی کنونی که بحران بیکاری بیداد می کند می تواند بسیار راهگشا باشد. ضمن آن که کاستن از بیکاری، عین امنیت آفرینی است.
ج) با فعالیت شبانه اصناف، بسیاری از افراد ترجیح خواهند داد خرید یا تفریح شان را در ساعات کم تردد شب انجام دهند، به ویژه در مناطق گرمسیر و فصل های گرم سال. این امر به نوبه خود ترافیک روز و آلودگی هوا را کاهش می دهد.
د) تعطیلی شبانه اصناف، عملاً برای بسیاری از افراد که کارشان تا پاسی از شب به درازا می کشد مشکل آفرین است. مثلاً کسی را در نظر بگیرید که ساعت ۱ بامداد از کارش فارغ شده و الان می خواهد خریدی از سوپرمارکت برای خانه انجام دهد یا یک ساندویچ بخورد؛ واقعاً از کجا باید بخرد؟!
۳ – معنی فعالیت اصناف در ساعات بعد از نیمه شب الزام همه آنها به این کار نیست بلکه هر صاحب صنفی که واقعاً مشتری داشته باشد می تواند هر چند ساعت بعد از نصف شب که خواست کار کند؛ به ویژه که در شهرهای بزرگ که مردم تا دیر وقت بیرون هستند، بسیاری از اصناف مانند اغذیه فروشی ها، سوپر مارکت ها، آبمیوه و بستنی فروش ها و … تا یکی دو ساعت بعد از نیمه شب هم مشتری دارند و می توانند خدمات بدهند.
۴ – فعالیت شبانه اصناف می تواند بر اساس ویژگی های هر شهر تعریف جداگانه داشته باشد. مثلاً در شهری کوچک که مردم عملاً بعد از ساعت ۱۰ شب از خانه هایشان بیرون نمی آیند، نیازی به فعالیت شبانه اصناف نیست ولی در شهرهای بزرگ تر، فعالیت شبانه اصناف، نیاز مردم است.
۵ – بعضی ها فکر می کنند منظور از حیات شبانه در ایران امروز این است که مردم به جاهایی مانند کازینو بروند مانند رئیس فراکسیون کارگری مجلس که گفته است: معنی وجود حیات شبانه این است که اجازه دهید مردم به کلوپ و کازینو بروند!
قطعاً چنین برداشتی نابخردانه است و مگر در ایران کازیون و کلوپ های شبانه وجود دارد که مردم به آنجاها بروند، حال چه روز و چه شب؟ حیات شبانه یعنی ادامه فعالیت اصناف قانونی در ساعات شب تا زمانی که مشتری دارند. همین و بس! آیا این مسأله این قدر ترسناک است؟!
انتهای پیام
