مرتضی طلایی گفت : آقای عارف برای آنکه خود را از گذشته مبری و از مسئولیت فرار کند، بعد از پایان دوره دهم مجلس از شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان استعفا داد.
استفعای عارف از شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان نشان داد اوضاع سیاسی این جبهه بیش از آنچیزی که تصور میشد نابسمان است و در آستانه انتخابات ریاستجمهوری سال۱۴۰۰ به نظر میرسد که اصلاحطلبان به جای انسجام در انشقاق بهسر میبرند.
مرتضی طلایی، فعال سیاسی اصولگرا درباره استعفای عارف از شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان به «نامهنیوز» گفت: «مسئولیت اوضاع سخت کشور در عرصههای مختلف اعم از دولت، مجلس و مدیریت شهری با اصلاحطلبان است زیرا آنها در هر سه حوزه مذکور بسیار بد عمل کردند. خود اصلاحطلبان هم فهیمدهاند که نزد مردم جایگاهی ندارند و مردم داشتههای گذشته خود را هم از دست دادهاند؛ به همین دلیل میکوشند با طرح استعفاهای پیاپی از بار مسئولیت تمام اینسالها شانه خالی کنند. استعفای آقای عارف هم جدای از این موضوع نیست و او هم برای آنکه خود را از گذشته مبری کند، بعد از دوره دهم مجلس از شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان استعفا داد».
او در پاسخ به این پرسش که آیا میتوان احتمال داد که استعفای عارف یک عقبنشینی برای شرکت در انتخابات ریاستجمهوری سال۱۴۰۰ باشد، اظهار کرد: «متأسفانه قدرت خصلتی دارد که انسان را فریب میدهد و در نهایت زمین میزند. قدرت باعث میشود که انسان دچار خودبزرگبینی و غرور شود و نتواند تحلیل درستی از جامعه خود داشته باشد. آنچه امروز بر سر اصلاحطلبان آمده از آفتهای قدرت است؛ بهنحوی که اکنون تجویز رهبران و لیدرهای این جریان هم شنیده نمیشود. شما نگاه کنید که آیا پایگاه اجتماعی آقای خاتمی مانند هشتسال یا حتی چهارسال پیش است؟ وقتی مردم به آقای خاتمی هم اعتماد ندارند، به مراتب اولی آقای عارف در نگاهشان قابل اعتماد نیست. کاش که مشاوران و همراهان اصلاحطلبان به دور از منافع شخصی خود مشاورههایی درست به سران اصلاحات میدادند تا با واقعیت و نوع نگاه جامعه روبهرو شوند. با چنین اوصافی اگر آقای عارف دورخیزی برای ریاستجمهوری هم داشته باشد، موفق نخواهد بود زیرا دیگر سرمایهاجتماعیای همراه او نخواهد بود».
طلایی در پایان در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه باتوجه به همه این موضوعات آیا میتوانیم بگوییم عمر سیاسی عارف تمام شده است، گفت: «بله؛ واقعیت همین است و عمر سیاسی آقای عارف تمام شده است. او در مقطعی تلاشی برای ریاستجمهوری کرد که نشد. بعد از آن ریاست مجلس را نشانه گرفت که بازهم نشد، بعد از آن تلاش کرد که یگ فراکسیون قوی و تأثیرگذار به نام امید ایجاد کند که بازهم موفق نبود و در نهایت صرفا به یک عضو حاضر در مجلس تبدیل شد که حتی یک نطق تأثیرگذار هم از خود به جا نگذاشت. با چنین شرایطی وقتی علاوه بر مردم خود اصلاحطلبان هم دیگر او را به رسمیت نمیشناسند، باید بدون تعارف بگوییم که عمر سیاسی او به پایان رسیده و او فقط یک بازنشسته سیاسی است».