به گزارش جمهوریت ، مرتضی الویری گفته است که کرونا بر فضای سیاسی نیز سایه افکنده است، برای مثال بسیاری از گردهمایی‌هایی سیاسی در فضای مجازی پیگیری می‌شود. حتی شاهد هستیم حرکت‌های سیاسی – اجتماعی از جمله؛ «تجمعات»، «حمایت‌ها» و «اعتراضات» منتفی شده است.
مهم ترین بخش های گفت و گوی الویری با خبرآنلاین را در زیر می خوانید:
*احتمال دارد اعتراضات به مسائل اقتصادی در قالب‌های دیگری به جز تجمعات پیگیری شود، به همین دلیل نمی‌توان بیماری کرونا را به عنوان یک تضمین برای توقف اعتراضات احتمالی دانست. یکی از گونه‌های اعتراضی، مسأله «نافرمانی مدنی» است. به نظر می‌رسد اگر انتقادات بالا بگیرد، برخی از افراد این روش را برای اعتراض خود انتخاب کنند.
*یکی از راه‌های جلوگیری از این دست از اعتراضات، شنیدن صدای مردم است. باید فضایی فراهم شود که مردم احساس کنند انتقادات و نظرات آنها در جایی منعکس می‌شود. در کنار این موضوع مسئولان حاکمیتی نیز وظیفه دارند به صورت شفاف در خصوص کاستی‌های موجود در جامعه با مردم صحبت کنند و دلایل برخی از نابسامانی‌های اقتصادی را با آنها در میان بگذارند.
*در فضای کنونی یکی از موثرترین بخش‌هایی که می‌تواند از اعتراضات جلوگیری کند، «رسانه ملی» است. مردم باید حس کنند نمایندگان واقعی آنها این فرصت را پیدا کرده‌اند که از تریبون‌های عمومی از جمله صدا و سیما و رسانه‌های رسمی؛ حرف آنها را به گوش مسئولان برسانند.
*کرونا را نمی‌توان به عنوان یک عامل در برگزار نشدن یک انتخابات با مشارکت بالا به حساب آورد، زیرا امکانات تکنولوژیکی شرایطی را فراهم آورده که مردم از داخل منازل خود نیز بتوانند رأی خود را اعلام کنند. در این مسیر ابزارهایی را نیز می‌توان به مردم معرفی کرد که اعتماد آنها برای تقلب نشدن در فرایند انتخاباتی جلب کند.اگر فرایند برگزاری یک انتخابات آزاد در یک فضای باز سیاسی فراهم شود، مردم در شرایط کرونا نیز به صندوق‌های رأی اقبال نشان می‌دهند.
*شکل گیری و طبقه بندی جناح سیاسی تابعی از شرایط موجود است. برای مثال در گذشته؛ مجلس اول را دو جریان «خط امام» و «لیبرال» تشکیل داده بود. در ادامه دو جریان چپ و راست در کشور شکل گرفت و امروز نیز شاهد استقرار دو جناح فکری اصلاح طلب و اصولگرا هستیم.شاید مردم به این نتیجه رسیده باشند که دو جناح سیاسی موجود نمی‌توانند خواسته‌های ایشان را برآورده کنند. اما نکته مهم اینجاست که اگر «خط دهی» و «ریشه» این اعتراضات از خارج کشور باشد، می‌تواند خطر آفرین شود.
*اگر چارچوب های سابق نتوانسته‌اند انتظارت مردم را برآورده کنند، باید به این نتیجه برسیم که آن چارچوب‌های فکری کارکرد خود را از دست داده‌اند. بنده فکر می‌کنم باید اولین اقدام این باشد که یک بازنگری جدی در چارچوب‌های اصلاحات، شکل بگیرد.علیرغم ناامیدی، یأس و نگرانی‌های موجود در جناح سیاسی اصلاح‌طلب؛ باید یک بازنگری در گذشته این جریان سیاسی شکل بگیرد. اصلاح طلبان باید بررسی کنند کدام یک از تصمیمات ایشان باعث ایجاد گره در رابطه ایشان با مردم شده است.
شاید یکی از دلایل کاهش اعتماد مردم به جریانات سیاسی، مشاهده فسادهای موجود در کشور باشد که در این فضا باید اصلاح طلبان به دنبال یافتن راهکارهایی در جهت کاهش مفاسد اقتصادی باشند. البته شاید اصلاح طلبان به این نتیجه برسند که «قانون اساسی» نیازمند اصلاح است. در همان فضا نیز جریان اصلاحات باید شجاعانه این مسأله را با حاکمیت و مردم در میان بگذارد؛ زیرا قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران این امکان را فراهم کرده که برخی از اصول آن را بتوان اصلاح کرد.
مردم از شنیدن راه حل‌های قدیمی و تکراری خسته شده‌اند، زیرا تجربه به آنها ثابت کرده که مشکلات آنها با این دست از راهکارها، قابل حل نیست. این امکان وجود دارد که در همین چندماه منتهی به انتخابات سال ۱۴۰۰ جریان‌هایی ظهور و بروز پیدا کنند که راه حل‌های ارائه شده از سوی آنها برای مردم جذاب باشد؛ و در نهایت آنها پیروز انتخابات نیز شوند.
*بنده نگران ظهور یک جریان پوپولیست (عوام فریب) در عرصه انتخابات ریاست جمهوری سال آینده هستم. همانطور که در انتخابات دور قبل آمریکا همین جریانات فکری فرد خطرناکی مانند ترامپ را روی کار آورد، همین تفکر نیز بر انتخابات سال ۱۴۰۰ ایران نیز حاکم شود.البته اگر فضای باز انتخاباتی شکل بگیرد، قطعا افرادی وجود دارند که با ارائه نظرات کارشناسی و مبتنی بر واقعیات موجود، رأی و نظر مردم را به خود جلب کنند. در این بین نقش رسانه ملی برای بروز و ظهور این دست از کاندیداها بسیار تأثیرگذار است، زیرا صدا و سیما در جایگاهی قرار گرفته که می‌تواند با در اختیار قرار دادن زمان به افراد کارشناس و با علم، جلوی به قدرت رسیدن یک جریان پوپولیستی را بگیرد.
